يك سالي بود كه فيلم توي صفحه بزرگ نديده بودم. يعني به عبارتي سينما نرفته بودم. ديشب رفتم به فرهنگسراي ارسباران. پاتوق دوران دانشگاه. فيلم با اعمال شاقه رويت شد. در شلوغي و گرماي مفرط طبقه دوم  آمفي تئاتر فرهنگسرا.

"تنها دو بار زندگی می کنیم" به لحاظ فرم كار متفاوتي در سينماي ايران و به ويژه در بخش  فيلم‌هاي بلند بود. سيامك 40 ساله مي خواهد آخر عمري حسرت به دل نباشد. در داستان گريز به دهه شصت هست، فمنيسم هست، عشق هست و آدم هاي مرده هم حضور دارند. هنوز کشف نکردم اما وقتی یک فیلم خوب می بینم تا چند روز انرژی دارم. حیف که مدتی است فیلم خوب ایرانی دیدن محال شده.

از بازی نگار جواهریان  و علی رضا آقاخانی هم خیلی خوشم اومد

پ ن : مرسي از شهاب و مریم بابت اين پيشنهاد